پـــــــــدر ... مــــــــادر...
دوشنبه, ۲۲ دی ۱۳۹۳، ۱۱:۰۵ ب.ظ
بزرگترین خوشبختی
از آن آنهایی است که،
سایه لبریز از عشق کسانی که الفبای مهربانی را از آنها آموختند بر سر دارند...
وجودهایی که؛ تا هستند چنان که باید قدردان بودنشان نیستیم و چون می روند...
فقط اشک و افسوس ...
و حسرتی که می ماند برای گفتن دو کلمه ای عظیم به نام...
پـــــــــدر ... مــــــــادر...
قدر بدانید تا هستند که هیچ بودنی جای خالی مهر آنها را پر نخواهد کرد...
